Geertruidenberg

De VVD gebruikte in juni vier centimeter. De PvdA 54 centimeter, en Keerpunt '74 liefst 122. Waar dit over gaat? Over spreektijden.

Geertruidenberg hanteerde deze week voor de derde keer maximale spreektijden tijdens de raadsvergadering, maar de meeste partijen zijn nog lang niet aan het systeem gewend. Fracties bekijken elkaar met argwaan. Mogen zij langer praten dan wij? Waarom kapt de burgemeester mij af, en mag een ander doorpraten?

De PvdA vroeg de griffier na de vergadering in juni om in de notulen te meten hoeveel centimeter ruimte de uitspraken van elke partij in beslag nemen. Het lijkt een symptoom van de achterdocht en onwennigheid waar het nieuwe systeem nog mee gepaard gaat. Niemand wil zich in zijn spreektijd laten beperken als een ander zich aan minder strenge regels houdt.

De spreektijden waren vooral volgens coalitiepartijen en college hard nodig, omdat de duur van Bergse raadsvergaderingen regelmatig de spuigaten uitliep. Burgemeester en raadsgriffier stelden samen een protocol op voor het gebruik van maximale spreektijden.

Die zijn niet standaard; ze worden alleen gebruikt als de agenda zo vol is, dat die zonder een vaste structuur niet in een avond kan worden afgerond. De fractievoorzitters bepalen samen welke onderwerpen op de raadsagenda prioriteit krijgen; daarvoor wordt meer tijd uitgetrokken dan voor 'simpele' onderwerpen.

Zo mochten raadsfracties deze week in de eerste termijn drie minuten praten over de centrumontwikkeling, terwijl zij hun mening over het verbeterplan Sociale Zaken binnen een minuut moesten formuleren. In tweede termijn kregen fracties voor negen van de elf besproken punten slechts 25 seconden spreektijd. Een meerderheid van de fractievoorzitters had daarmee ingestemd - een meerderheid, niet iedereen.

Dat leidde donderdag tot ondertussen vertrouwd gemor bij de oppositie - 'Je mag geen stopwatch aan democratie hangen', 'De coalitie heeft gewoon geen zin om op een andere avond door te vergaderen'. De SP zette bij wijze van protest een grote blauwe wekker op tafel.

De raadsvergaderingen lopen soepeler sinds de spreektijden zijn ingevoerd. Raadsleden komen sneller ter zake en discussies uit de commissies worden minder vaak herhaald. Maar de spreektijden kunnen pas echt werken op het moment dat alle fracties zich serieus genomen voelen. Als zij in sommige termijnen slechts 25 seconden krijgen voor hun raadswerk, lukt dat niet.

Bron BN de Stem