Geertruidenberg

Piet de Peuter, raadslid in Geertruidenberg, viert twee jubilea tegelijk. Hij werd morgen 25 jaar geleden voor het eerst beëdigd als raadslid.

In die tijd was hij 12,5 jaar actief als raadslid, voor drie verschillende partijen. "Maar het valt mee hoor, al die partijen, zoals sommigen dat zeggen. De RAP ging op in GroenLinks, ik heb dus eigenlijk maar bij twee partijen gezeten." door Nicole Andries. Als jongetje van twaalf wilde hij missionaris worden. Hij deed zelfs toelatingsexamen voor het seminarie in Vught. Tevergeefs. Niet dat hij niet slim genoeg was. "Mijn intelligentie was 'goed' tot 'zeer goed', zo bleek uit de test. Maar ik luisterde niet al te best, vonden ze. Als ze met een belletje rinkelden dat de tijd om was, maakte ik toch nog snel de laatste som af. Dat is eigenlijk altijd zo gebleven."

De drang om de wereld te verbeteren, bleef ook na de afwijzing door het seminarie. Verenaar Piet de Peuter werd uiteindelijk geen missionaris, maar advocaat en raadslid. En overtuigd socialist. Hij kan zich niet meer herinneren op welk moment hij zich 'bekeerde' tot het socialisme. Geen voor de hand liggende voorkeur voor een jochie dat opgroeide in het katholieke Raamsdonksveer van de jaren vijftig en zestig, vindt De Peuter ook zelf.

"Ik weet niet meer op welk moment ik 'gegrepen' werd door het socialisme. Misschien had het met mijn vader te maken, die uit een echt arbeidersgezin kwam. Hij werkte op de scheepswerf, waar ook dagloners werkten. Die mocht je toen nog in natura betalen. Het kwam voor dat mannen die een heel gezin moesten onderhouden alleen een sigaar kregen als beloning voor een dag werk. Ik kon niet goed tegen zulk onrecht, tegen een wereld die alleen om winst draaide."

Hij voelde al jong voor socialistische idealen. Voor een maatschappij waarin niet winst en aandeelhouders de dienst uitmaken, maar de behoeften van mensen van vlees en bloed. Toch duurde het in zijn politiek actieve leven een kwart eeuw voor hij daadwerkelijk bij de Socialistische Partij belandde. Hij maakte in 1982 zijn debuut als raadslid voor de Raamsdonkse Actie Partij, die later in 1989 samen met andere linkse partijen de lokale GroenLinks-afdeling vormde.

Zo'n vijftien jaar later stapte pacifist De Peuter van GroenLinks over naar de SP. "Omdat dat de enige partij was die zich tijdens Balkenende I verzette tegen bombardementen op Afghanistan. Rosenmöller (destijds fractievoorzitter van GroenLinks, red.) zei in de Tweede Kamer dat hij niet tegen steun aan die bombardementen was. Iemand vroeg hem of hij dan voor was. Hij antwoordde: 'Dat heb ik niet gezegd'. Ik kreeg een naar gevoel van dat gedraai, vond dat GroenLinks steeds intellectualistischer werd, geen echte antikapitalistische partij. Wel groen, maar niet antikapitalistisch."

De Peuter heeft het gevoel dat de SP zijn oprechte antikapitalisme wel deelt. "Ieder weldenkend mens zou antikapitalistisch moeten zijn. Kapitalisme richt zich op winst maken ten koste van alles. De politiek heeft als voornaamste taak mensen bewust te maken van wat er om hen heen gebeurt, hoe de wereld in elkaar steekt. Ik wil laten zien dat ons economisch systeem hier en in de derde wereld slachtoffers maakt. Kijk naar wat er gebeurt met de privatisering van de zorg. Alles gaat om geld."

De Peuter probeert mensen niet alleen als raadslid bewust te maken van 'zwakke punten' in de maatschappij. "De gemeenteraad is een platform, een manier om je stem te laten horen. Maar we proberen mensen ook op andere manieren te helpen. Met huisbezoeken bijvoorbeeld, of acties op straat. En ik probeer het ook als advocaat. Ik hou me vooral bezig met familierecht. Scheidingen, voogdijzaken, dat soort dingen."

Hij noemt zijn geloof in zijn werk als advocaat en raadslid 'allesbepalend'.

De Peuter is Quaker, aanhanger van een christelijk geloof dat in Nederland nauwelijks bekendheid geniet. Een 'pacifistisch geloof, vrijzinnig, en tegen elke vorm van oorlogsgeweld'. "De belangrijkste opvatting van de Quakers is dat ieder mens uniek is. Die opvatting hoor je in meer religies, maar ik heb vaak de indruk dat ze niet echt naar die opvatting handelen."

De Veerse advocaat probeert dat wel te doen. "Ik ga er als raadslid ook vanuit dat ieder mens integer is, het goede bedoelt, tot anders blijkt. Onschuldig tot het tegendeel bewezen is, zoals je dat ook in de rechtspraak ziet."

Naast een meer dan fulltime baan als advocaat kost het raadswerk De Peuter naar eigen zeggen zo'n twintig uur per maand. Af en toe blijft er tijd over voor andere zaken. Veel televisie, zegt hij. "Elke dag Nova en Den Haag Vandaag, maar ook André van Duin of Friends. En ik kijk graag naar documentaires, vooral over geschiedenis. Dat was vroeger mijn lievelingsvak."

Waarom hij rechten ging studeren, als hij zo van geschiedenis hield? "Ik wilde de wereld verbeteren. Ik heb recht met rechtvaardigheid verward, denk ik."

Bron: BN de Stem