Geertruidenberg

Ik keek zojuist naar de uitzending van Netwerk over de toekenning van hulp aan mensen die dat heel erg nodig hebben. Ik ben een redelijk nuchter iemand, maar ben toch erg geschrokken over hetgeen ik zag. Plaatsvervangende schaamte kwam over mij heen. De mate van beschaving van een samenleving kun je afmeten aan wijze waarop men omgaat met de allerzwaksten. Zo bezien zijn we – op dit punt – nog redelijk onbeschaafd.

Het ging onder meer over het gezin Van der Meulen, ergens in Nederland: een moeder – die niet zo heel lang meer te leven heeft en ernstige hulpbehoevend is – en haar zoon, een jongeman van hooguit 20 – 25 jaar. Moeder heeft door het CIZ – Centraal Indicatie-orgaan Zorg – (te) weinig uren hulp toegewezen gekregen. Het CIZ is een bureaucratisch afstandelijke club die in werkelijkheid vooral bezig zijn geweest – zeker in dit geval – om zo min mogelijk uren zorg toe te kennen.

De zoon vertelt dat zijn moeder het ook als een last voor haar zelf ervaart dat de zoon zichzelf zoveel moet ontzeggen voor haar en ze huilde op dat moment. Als het niet meer gaat, dan moet moeder maar naar een verpleeghuis was al gesuggereerd. Niet dat die zoon klaagde – integendeel – want hij en zijn moeder willen niet dat zij naar een verpleeghuis toe moet. Moeder komt niet aanmerking voor meer hulp omdat zijn niet terminaal is m.a.w. niet binnen 3 maanden zal komen te overlijden en dan volgt op grond van zo’n regel zo’n schaamteloos besluit van het CIZ.

De staatssecretaris Bussemaker (PvdA) – die gaat over deze kwesties staat officieel achter dit standpunt. De zoon merkt nog op dat de medische specialisten zelf helemaal niet kunnen zeggen hoe lang zijn moeder nog zal leven, een maand of korter, drie maanden of langer. “Hoe kan de staatssecretaris [CIZ] dat dan weten ?? ”.

Ik zal niet gaan beweren dat Bussemaker als persoon dit ook niet buitengewoon pijnlijke situaties vind, maar zij verdedigt wel het beleid waarbij zo’n afstandelijke bureaucratische club als het CIZ dergelijke besluiten neemt. Renske Leijten, 2e kamerlid voor de SP benadrukte in de uitzending nog eens de verwerpelijke rol van het CIZ en het beleid waarop dat gestoeld is. De SP en de VVD hebben samen inmiddels voorstellen / moties ingediend die een eind moeten maken aan dit soort situaties. Dat deze partijen – die toch politieke tegenpolen zijn – dat samen doen, zegt wel genoeg !

Piet de Peuter, voorzitter